In de antroposofie spreken we onder andere van de drieledigheid denken, voelen en willen.
Het denken is verbonden met ons hoofd, het voelen met ons ritmische gebied (het hart en de longen)
en het willen (het handelen), met onze ledematen en spijsverterings- en voorptlantingsorganen.

Het kunstzinnige is verbonden met het voelen en kan ingezet worden om opgedane kennis en ervaringen te verbinden
of te verwarmen met ons hart, ons gevoel waardoor we het onszelf meer eigen kunnen maken.
Dit kan door te tekenen, te schrijven, te boetseren, muziek te maken, te bewegen, te dansen.

Het kunstzinnige kan ook ingezet worden om te onderzoeken.
Om in plaats van enkel vanuit het denken, het hoofd, kennis op te doen
kan het kunstzinnige ons helpen om op een andere manier gericht te kijken.
Bijvoorbeeld naar de vormen van een plant, de kleuren, de lijnen, de bewegingen.
Om een bepaald aspect uit het geheel, uit de context te extraheren om vervolgens,
met deze losse elementen weer een totaalbeeld op te bouwen.

Beide vormen van kunstzinnig werken gebruik ik in mijn workshops.
Soms werk ik met vrije opdrachten, de uitnodiging om je ervaring of beleving om te zetten in kunst,
en soms met gerichte opdrachten om je uit te nodigen om op een bepaalde manier naar een plant
te kijken of een aspect van het fysieke van de plant te onderzoeken.
De vorm die het aanneemt kan realistisch zijn, maar ook metaforisch of abstract.

Na afloop bespreken we vaak het werk. Niet op basis van 'goed' of 'slecht' of 'mooi' of 'lelijk'.
Maar om te kijken naar wat er uit spreekt, wat er zichtbaar wordt in de kunst.

Kunstzinnigheid is daarom nooit een vereiste.
Wél de bereidheid om kunstzinnig aan de slag te gaan!